Гісторыя ўзнікнення і развіцця Бабруйскага Рэспубліканскага унітарнага вытворчага прадпрыемства «Фабрыка мастацкіх вырабаў»

У 1937 годзе на базе вышивального цэха арцелі «Швейпром» была арганізавана арцель «8 Сакавіка» ў колькасці 15 чалавек у падначаленні «Белпрамсавета». У канцы гэтага ж года арцель ўвайшла ў склад «Белхудожпромсоюза».

Для пашырэння асартыменту выпускаемай прадукцыі з народным беларускім арнаментам вышывальшчыцы арцелі звязваліся з народнымі ўмельцамі, якія пражываюць у сельскай мясцовасці, якія падавалі свае вырабы: народныя беларускія касцюмы, ручнікі, абрусы і іншыя вышытыя вырабы, дзяліліся вопытам, перадаюцца з пакалення ў пакаленне, ад адной майстрыхі да іншай.

Жывая сувязь вышывальшчыц арцелі з народнымі зь дзяўчатамі мы сустрэліся з сельскай глыбінкі паслужыла ў далейшым стымулам для ўключэння сельскіх вышывальшчыц працу ў арцелі. Былі арганізаваны брыгады вышывальшчыц-надомниц у вёсках Бабруйскага раёна, Магілёўскай і Гомельскай абласцей: Чарніным, Казлоўка, Василевка, Стасевка, Цялуша, Лейчица, г. Светлагорск і інш Гэтыя традыцыі беражліва захоўваюцца мастакамі фабрыкі да гэтага часу, назапашаныя матэрыялы выкарыстоўваюцца ў распрацоўках пры стварэнні новых вырабаў.

У гэтыя гады ўся прадукцыя арцелі была аздобленая ручной вышыўкай у крыжовай тэхніцы.

У 1938 годзе ў арцелі сталі асвойваць машынную вышыўку. Да пачатку 1941 года брыгада вышывальшчыц машыннай вышыўкі складалася ўжо з 20 чалавек, а ў брыгадзе вышывальшчыц ручной вышыўкі - 60 чалавек, і каля 300 чалавек працавала надомницами ў сельскай мясцовасці.

У гады Вялікай Айчыннай вайны ўсе гаспадарка арцелі было уничтожено. Будынак прадпрыемства было цалкам разбурана. Пасля вызвалення Бабруйска Савецкай Арміяй пачалося аднаўленне арцелі. Да пачатку пяцідзесятых гадоў аб'ём выпуску валавой прадукцыі арцелі склаў 5960,3 тыс. рублёў з колькасцю працуючых каля 100 чалавек. Вырабы дэманстраваліся на міжнародных выставах: у Германіі, Японіі, Канадзе і інш.

З кастрычніка 1960 года рашэннем Міністэрства мясцовай прамысловасці ад 25.09.1960 № 234 арцель «8-е Сакавіка» перайменавана ў Бабруйскую фабрыку мастацкіх вырабаў. Фабрыка размяшчалася ў двух будынках: па вул. Маскоўскай (пабудаваным у 1955 г. і па вул. Гогаля 44-а (постренном ў 1957 г.), у гэты час на прадпрыемстве працуе 570 чалавек (400 чалавек – надомнікаў).

З 1965 года пачалося асваенне тэхнікі кружевоплетения кручком. Для гэтага віду народных промыслаў былі прыцягнутыя вязальшчыцы, якія працавалі ў надомных умовах.

У 1974 годзе адкрыты новы ўчастак па вырабе сувенірнай прадукцыі з дрэва, упрыгожаную разьбой і роспісам (кухонныя наборы, пано, сувенірныя лялькі і інш.).

У студзені 1981 года на базе фабрыкі мастацкіх вырабаў і цэха Бабруйскай галантарэйнай фабрыкі створана Бабруйскае аб'яднанне мастацкіх вырабаў з колькасцю працуючых 1310 чалавек.

У 1981 годзе на фабрыцы развіваецца новы від народных промыслаў - вырабы з ільновалакна ў тэхніцы «макрамэ» ( пано, шторы, розныя сувеніры).

Акрамя таго, з 1983 года была засвоеная ношка вырабаў з паўшэрсці на спіцах ( кофты, шкарпэткі, рукавіцы, шалікі і інш.), дзе выкарыстоўваўся праца работнікаў-надомнікаў.

У 1987 годзе аб'яднанне распадаецца на два самастойных прадпрыемствы: Бабруйскую фабрыку мастацкіх вырабаў (з колькасцю працуючых – 980 чалавек) і Бабруйскую галантерейную фабрыку.

З 1993 года прадпрыемства ўключана ў склад Дзяржаўнага канцэрна «Белмастацпромыслы» у адпаведнасці з Пастановай Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь № 643 ад 27.09.1993 г.

З 2001 года прадпрыемства выпускае вырабы з дзяржаўнай сімволікай: штандары, сцягі для урадавых і дзяржаўных устаноў, сцягі для арганізацый і ўстаноў з іх уласнай сімволікай, гістарычныя сцягі.

З 2007 года адкрыты новы ўчастак мастацкай кавання, што з'яўляецца цалкам новым напрамкам дзейнасці прадпрыемства, якое ўключае вытворчасць шырокага асартыменту кованых вырабаў: рашоткі, агароджы, мэбля, дэкаратыўныя вырабы з металу і г. д.

Сёння, гледзячы на падзеі даўно мінулых дзён, з упэўненасцю можна сказаць, што наша гісторыя толькі пачынаецца і галоўнае для нас - захаваць вернасць традыцыям народнай творчасці, прымнажаючы вопыт, перадаецца ад пакалення пакаленню.